teksten



it goes well

I feel ants in my fingertips
lightning through my hand
notice that both my soles
are filled with sliding sand
Both wrists are entwined
with sharp barbed wire
and sometimes if I walk
my feet  stumble in the mire
because my feet hung limply
two ankles weak as clay
and the clamps to my calves
crawling slowly to my thigh
I fear my muscles in the night
legs suddenly shoot straight
the cramps who I not expect
they are painfully unquiet

but as you read above
writing is pretty good
reading paint computing
I’m in a happy mood
I work as a volunteer
do several kinds of jobs
things I really like
despite my physical stuff
cooking is done for me
my bed is prepared
against all the trouble
I get excellently cared
Surrounded with care
any commitment is top
but extras will be less
as reserves goes stop
but you know when you add up
this whole stream of thought
I say still do not worry
everything goes quite good



het gaat goed

ik voel mieren in mijn toppen
bliksems springen door mijn hand
merk dat allebei mijn zolen
zijn gevuld met schuivend zand
beide polsen zijn omstrengeld
met scherpe stukken prikkeldraad
en mocht ik soms gaan lopen
schop ik de klinkers uit de straat
want mijn voeten hangen slapjes
aan twee enkels week als klei
en de klemmen om mijn kuiten
kruipen langzaam naar mijn dij
ik schrik‘s nachts van mijn spieren
benen schieten plots gestrekt
door het onverwacht verkrampen
worden ze pijnlijk herontdekt

maar zoals je leest hierboven
dicht en schrijf ik nog gesmeerd
lees of schilder en computer
met mijn hoofd is niks verkeerd
daarbij dan doe ik ook nog klusjes
vrijwillig en met veel plezier
dingen die ik erg leuk vind
ondanks het fysiek geklier
het koken wordt voor mij gedaan
mijn bed wordt opgemaakt
tegen alle ongemakken
word ik voortreffelijk bewaakt
wordt omringd met goede zorgen
alle toewijding is top
alleen de extra’s worden minder
want reserves raken op
maar je ziet als je het optelt
in deze hele woordenvloed
ik kan hier alleen maar zeggen
voor de rest gaat alles goed
Cornelis



DE SOUND OF SILENCE

Stilte?

De koptelefoon zwijgt, maar geluid laat zich niet dwingen.Ruisen van een verwarming, het sissen van de geest, zelfs in alle stilte gaat het horen door. Bonken  van door aderen pompend bloed, het persen van vocht tussen de tanden scanderend door geleidend schedelbeen. Het  tikken van glijdende vingertoppen op zwarte toetsen. Heel ver, nog veel verder, door  betonnen .muren en dubbel glas, straatrumoer en nog steeds hoorbaar, stemmen van ver, verre stemmen. Gedachten die roteren tussen het nu en toen, het komen en verdwijnen, vraag en...antwoord?

Stil is niet echt stil.
Als niets meer geluid maakt als de nacht is gevallen, iedereen slaapt als het verkeer pauze heeft genomen en zelfs de vogels hun snavels rust gunnen hoort het stil te zijn.
In je hoofd suist het echter in stereo, als de botsende spikkels van een zenderloze televisie cirkelen ze als matte lucide wolken tussen je oren. Zouden dat gedachten zijn? Opgeslagen van de afgelopen dag, of verborgen ideeën die aandacht trekken? Denkpatronen die sissend en fluisterend hun weg zoeken op weg naar erkenning, of herkenning.
Als een ballon gevuld met schurende graankorrels drukt de niet-stilte tegen de achterzijde van mijn oogbollen. Tussen mijn oren gebeurt het een en ander zonder dat ik daar iets aan kan doen. Het pulseren van stuwend bloed is hier gedeeltelijk debet aan, dwanggeluiden.  Maar daar tussen zweven mijn bevindingen, ik noteer het luide niets. Zou deze activiteit zoveel lawaai veroorzaken? Het moet haast wel want verder is er geen oorzaak aan te wijzen. Zelfs mijn ademhaling is stiller dan mijn ruishoofd.
Het is echter een geruststellende gedachte, ondanks de rust van slapende buren, afwezig auto en vliegverkeer, en dromende bomen draaien mijn hersenen als een tierelier, het brein functioneert nog steeds. Stel je voor, als die geen geluid meer zouden maken, dan werd het tijd voor een familiebericht op de laatste pagina van een streek krant. Hij hoorde niets meer, hij was uitgeluisterd, eindelijk rust in zijn hoofd.
Maar wees gerust, mijn denkhoofd wacht nog even, dan maar ruis.

Cornelis


2 opmerkingen:

  1. Hi Cornelis
    mooie verhalen, ook die andere
    Wel nog steeds relativerend, zo kenne ze je.
    Groet, H.P.Tempus

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Erg mooi Cornelus, vooral de werken over Zandvoort.
    Bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen